من بدبخت مانده بی برگم

آرزومند یک شکم مرگم

به خدایی که زنده و باقیست

که من امروز طالب مرگم

باورم دار این حدیث ازآنک

صعب رنجور و نیک بی‌برگم

زو بود به باغ عمر برگم

وامروز برای اوست مرگم

تو کردی بهر مردن ساز و برگم

کنون خوش می دهی تعلیم مرگم

بجو، زان پیشتر سامان برگم

که زیرآیی و بنشینی به مرگم