اگر چه جرم او کوه گران است

تو را دریای رحمت بی‌کران است

یاری که رخش قبله صاحب‌نظران است

چشم و دل مردم به جمالش نگران است

خواهم که ببوسم قدمش نیست مجالم

هر جا که نهم دیده سر تاجوران است

پیداست که از وصل تو حاصل چه توان یافت

[...]

عمریست که با او دل مسکین نگران است

ما در غم و او شادی جان دگران است

ای باد مبر خاک کف پاش به هر سو

کان روشنی دیده صاحب نظران است

تا بلبل و گل بافته بویت به گلستان

[...]

گر بار گناه ما گران است

لطف و کرم تو بی‌کران است

بگفت امروز دلو ما گران است

یقین چیزی به جز آب اندر آن است

پیوستن دوستان به هم آسان است

دشوار بریدن است و آخر آن است

شیرینی وصل را نمی‌دارم دوست

از غایت تلخیی که در هجران است

فلک را تا فروغ از اختران است

زمین را تا طراز از دلبران است

زغال و هیمه و یوشن گران است

کلک جفتی به یک صاحبقران است

که عهد حضرت صاحبقران است

چه غم باشد که شادی بیکران است