دارم سر آنکه سر برآرم

خود را ز دو کون بر سر آرم

بر هامهٔ ره روان نهم پای

همت ز وجود برتر آرم

بر لاشهٔ عجز بر نهم رخت

[...]

دویدم تا به تو دستی در آرم

به دست آرم تو را، دستی برآرم

اگر با تو به‌یاری سر درآرم

من آن یارم که از کارت برآرم

اگر جانم رود من سر برآرم

نمود عشق را اندر سرآرم

ترا مقصود هم کلّی برآرم

غم واندیشههای تو سرآرم

من او را وسوسه در خاطر آرم

بدنیا مرورا از دین برآرم

من ار با او بیاری سر در آرم

دگر پیش کسان چون سر بر آرم

بیمست که از دست تو فریاد برآرم

یا روی ز جور تو به ملکی دگر آرم

تا کی ز جفاهای تو ای شوخ ستمگر

از دیده من غمزده خون جگر آرم

هر چند که از غمزه دلدوز زنی تیر

[...]

که گوی عشق در چوگان درآرم

بعشقت گوی از میدان برآرم