آنکه سایه‌اش کس ندید از غایت ستر و صلاح

باصلاح صالحی شد آفتاب از واضحی

گرچه رای هوشیارت ناصح احوال تست

یک نصیحت گوش دار از بنده قاضی ناصحی

هرکه بر درگاه و اندر مجلس تست از خدم

[...]

حاتم طایی ار بماندی حیّ

سایل دست او شدی از حیّ

پس ملامت کرد او را مصلحی

کین جفا چون می‌کنی با ناصحی

نیست مانند آن فرح فرحی

باده ‌ شان را ندید کس قدحی

چه مشک آمیزی ای جام صبوحی

چه عنبر بیزی ای باد صباحی

مر حقیقت را چهارم شارحی

شاه فرمودش به قول واضحی

کجا رفته خصم شه ابطحی؟

پلید جهان خولی اصبحی؟