گر چنین کرده‌ای شبت بیش است

این چنین شب هزار در پیش است

ورای عقل چندان طول بیش است

که بعد وهم را در غور بیش است

نه او ماند نه آن حرصش که بیش است

کدامین خواجه صد درویش پیش است

عشقت که دوای جان این دلریش است

ز اندازهٔ هر هوس پرستی بیش است

چیزی است که از ازل مرا در سر بود

کاری است که تا ابد مرا در پیش است

عشق تو، که سرمایهٔ این درویش است

ز اندازهٔ هر هوس‌پرستی بیش است

شوری است، که از ازل مرا در سر بود

کاری است، که تا ابد مرا در پیش است

صد هزارش چنین صفت بیش است

تو پسی در حجاب و او پیش است

عشق تو که سرمایه این درویش است

زاندازه هر هوس‌پرستی بیش است

چیزی‌ست که از ازل مرا در سر بود

کاری‌ست که تا ابد مرا در پیش است

عشقت که دوای جان این درویش است

ز اندازهٔ هر هواپرستی بیش است

سرّی است که در ازل مرا در سر بود

کاری است که تا ابد مرا در پیش است