هستم ز خیالت ای بت سیم سرین

پیوسته قرین حور در خلد برین

با عشق من و حسن رخت بلبل و گل

این طعنه زند بران و آن خنده برین

پس آنگاه سام نریمان برین

برآمد چو مه بر سپهر برین

از این خاکدان چون بخلد برین

کنی رو، که بادت لحد عنبرین

زمین گشت خاکش ز بس عنبرین

تو گوئی زمین شدبهشت برین

بافته حوران به فردوس برین

بهر پابند تو زلف عنبرین

هوا مشک بیز و، زمین عنبرین

زمینی چو باغ بهشت برین

همه رایشان متفق شد برین

که چون خور بر آید ز چرخ برین