بفرمود تا تاختنها برند

همه روی کشور به پی بسپرند

ای گل نه به سیم اگر به جانت بخرند

چون بر تو شبی گذشت نامت نبرند

گه نیز عزیز و گاه خوارت شمرند

بر سر ریزند و زیر پایت سپرند

از می عشق اگر چه بی‌خبرند

راه جانان به جان همی سپرند

از می نیستی چو بی‌خبرند

راه عشقش بسر چگونه برند؟

در کوی خرابات تکبر نخرند

مردی ز سر کوی خرابات برند

آنجا چو رسی مقامری باید کرد

یا مات شوی یا ببری یا ببرند

آن درختان مر ترا فرمان‌برند

کان درختان از صفاتت با‌بَرَند

آن گروهی که از تو باخبرند

بهر تو پیش خصم چون سپرند

یعنی ایشان چون شما فرمانبرند

تابع و منقاد امر رهبرند

به عروسی سوی مدینه برند

وز غریبی ره وطن سپرند

خلق را در هر زمانی رهبرند

حجت حق نایب پیغمبرند

زیرکان کز حال دریا مخبرند

قطره سوی بحر عمان کی برند

هم او گفتشان سوی زندان برند

به دست یکی روزبان بسپرند

بزرگان کوفه به بطحا برند

به فرزند شیر خدا بسپرند