یکی نامه بنوشت پر پند و رای

پر از دانش و آفرین خدای

سواران و پیلان بدربر به پای

خروشیدن زنگ با کرنای

نشسته به نزدیک او رهنمای

پس پشت او ایستاده به پای

دو تن را بفرمود زورآزمای

به کشتی که دارند با دیو پای

بدو گفت بهرام پاکیزه‌رای

که با من بباید یکی رهنمای

بدو داد شنگل یکی رهنمای

که او را نشیمن بدانست و جای

چو این کرده باشی زمانی مپای

به خشنودی من برو باز جای

کنون رنج بردار و ایدر بیای

بدین مرز چندانک باید به پای

چو خواهی که ز ایدر شوی باز جای

زمانی نگویم بر من بپای

مکن سستی از آمدن هیچ رای

چو خواهی که برگردی ایدر مپای

دگر آنک گفتی که خیز ایدر آی

به نیکی بباشم ترا رهنمای

بگویید کز پاک یزدان خدای

بریدیم و بستیم با دیو رای

ابا ژنده پیلان و زنگ و درای

یکی چتر هندی به سر بر به پای

پرستندگان ایستاده به پای

بهشتی شده کاخ و گاه و سرای

به دستوری بازگشتن به جای

خود و نامداران فرخنده‌رای

سوم بیست بر پیش یزدان به پای

بباشم مگر باشدم رهنمای

همی بگذرد چرخ و یزدان به جای

به نیکی ترا و مرا رهنمای

پرستیدن ایزد آمدش رای

بینداخت تاج و بپردخت جای

ز بس مردن مردم و چارپای

پیی را ندیدند بر خاک جای

که نزدیک پیروز ترس خدای

ندیدم نبودش کسی رهنمای