دخت کسری ز نسل کیکاووس

درستی نام و خوب چون طاووس

آراسته همچو بزم کاووس

پیراسته همچو پر طاووس

مرصع شد زمین چون چتر کاووس

ملمع شد زمان چون پر طاووس

یا رب مپسند کعبه گردد ناووس

دهقان گیرد کاسه، ز دست کاووس

بر ساعد روسبی نشیند شاهین

در خانه ی روستا خرامد طاووس

زن بود گرچه دختر کاووس

زو گریزی چو مار از طاووس