دخت کسری ز نسل کیکاووس

درستی نام و خوب چون طاووس

مرصع شد زمین چون چتر کاووس

ملمع شد زمان چون پر طاووس

یا رب مپسند کعبه گردد ناووس

دهقان گیرد کاسه، ز دست کاووس

بر ساعد روسبی نشیند شاهین

در خانه ی روستا خرامد طاووس

زن بود گرچه دختر کاووس

زو گریزی چو مار از طاووس