کنون او را بیارم با شما نیز

مگر به گردد او هم زان دعا نیز

فنا گردانم و یابم بقا نیز

وجود خویشتن بهر فنا نیز

ای هنر پروری که ذات ترا

کس ندیدست عیب و همتا نیز

تویی آن منعمی که از کرمت

شرمسارست کان و دریا نیز

از سخای تو گشت گوهر دار

[...]

امروز خوشم به جان تو فردا نیز

هم آبم و هم گوهرم و دریا نیز

هم کار و گیای دوست کارافزا نیز

هر لاف که دل زند بگویم ما نیز

دریغ از جورت آمد وز جفا نیز

که با من آن نمی داری روا نیز

تو دشنامم دهی بهتر که غیری

بخواند رحمتم گوید دعا نیز

چه صیدم من که یکبارم بفتراک

[...]

درد از تو خوش است و هم دوا نیز

رنجم بخشی و هم شفا نیز

داری نظری به حال هر کس

می کن نظری به حال ما نیز

بیگانه نگشت از تو محرم

[...]

شاهان همه حیران جمال تو گدا نیز

دارند همه عشق خداوند خدا نیز

از نور رخت دیدهٔ ما گشته منور

مردم همه بینند درین دیده شما نیز

یا رب گه بیابند ز وصل تو مرادی

[...]

گل آدم سرشت و حوا نیز

زان دو تن خاست نطفه ی ما نیز