هر که او عشق ترا نشناسد

در جهان هیچ بلا نشناسد

همه بر دوست زند چشم تو زخم

فرخ آنکس که ترا نشناسد

من غلام دل سنگین توأم

[...]

تلخکام غم او،‌ درد و دوا نشناسد

شربت عافیت و زهر بلا نشناسد

تا نگوید سخنی پیش من از وصل نهان

حال خود گویم اگر غیر مرا نشناسد

آشنایی به تو صد بار اگر تازه کنم

[...]

آن جفا پیشه که آیین وفا نشناسد

تا به سویم نگرد، کاش مرا نشناسد

دیده از زخم خدنگ تو ببستم که ترا

از پی دعوی خون، روز جزا نشناسد

غایت ناکسی‌ام بین، که به این رسوایی

[...]

آشفته مجلس تو جا نشناسد

بیگانه ببیند آشنا نشناسد

آنجا که عنایت تو گوید بنشین

مشتاق تو کام اژدها نشناسد

فنای فقر را سلطان شناسد

بود روشن که جان را جان شناسد