زهی بنور جمال تو چشم جان روشن

زماه چهرۀ تو عذر عاشقان روشن

خیال روی تو اندر ضمیر من بگذشت

مرا چو آینه شد مغز استخوان روشن

زسوز سینۀ من گر نه آگهی تا من

[...]

ای ز عکس رخت جهان روشن

به خیال تو چشم جان روشن

گشته از رویت آفتاب خجل

شده از نورت آسمان روشن

هست از پرتو جمال رخت

[...]

ای به تو روز و شب جهان روشن

بی‌رخت چشم عاشقان روشن

به حدیث تو کام دل شیرین

به جمال تو چشم جان روشن

شد به نور جمال روشن تو

[...]

چون درو گردد این نشان روشن

شودش دل درست و جان روشن

زهی از نور روی تو چراغ آسمان روشن

تو روشن کرده ای او را و او کرده جهان روشن

اگر نه مقتبس بودی بروز از شمع رخسارت

نبودی در شب تیره چراغ آسمان روشن

چراغ خانهٔ دل شد ضیای نور روی تو

[...]

ای به روی تو چشم جان روشن

وز فروغ رخت جهان روشن

رخ به راه تو سوده مه که چنین

تابد از اوج آسمان روشن

هر شب از شعله های آتش دل

[...]

برق رخشان کند جهان روشن

جود و احسان جهان جان روشن

الا ای ازمه رویت همه کون و مکان روشن

ز خورشید جمالت گشت منزلگاه جان روشن

الا ای آنکه در خوبی نداری هیچ همتائی

ز حسن روی تو بینم زمین و آسمان روشن

جهان در ظلمت نابود بودی مختفی دایم

[...]

شمع بینش که مرا بود جهان ز آن روشن

مشکل اکنون کندم تا سر مژگان روشن

روزنش را نبود چشم بخورشید سیاه

کلبه یی کان بود از مقدم یاران روشن

از هم ریخت جفا، خاطر بیرحمان جمع،

[...]

ای ز نور تو چشم جان روشن

جان چو باشد همه جهان روشن

گرنه شب از رخت بتابد نور

کی شود ماه آسمان روشن

آفتاب فلک هم از رویت

[...]

چنانکه میشود از نور خور جهان روشن

شود ز نام علی قلب دوستان روشن

چراغ بزم جهان روی مرتضی است بلی

بود بنوروی این تیره خاکدان روشن

بلامکان ز مکان رفت چون رسول خدای

[...]