گذر کرد همراه و ما ماندیم

ز کار گذشته بسی خواندیم

فرستاده را پیش بنشاندیم

یکایک همه نامه برخواندیم

همه نامه‌های تو برخواندیم

فرستاده را پیش بنشاندیم

ز برطاس وز چین سپه راندیم

سپهبد بهر جای بنشاندیم

فراوان ز نامش سخن راندیم

سرانجام باد آورش خواندیم

ز خاک پاشی در دستخون فروماندیم

ز پاک‌بازی نقش فنا فرو خواندیم

به نعش عالم جیفه نماز برکردیم

به فرق گنبد فرتوت خاک بفشاندیم

همه حدیث شما تیغ بود و گردن ما

[...]

گهی اندر چله سی پاره خواندیم

گهی چون وحشیان آواره ماندیم

کنون رفت آنک حرف از خویش خواندیم

که نا‌پروا‌ی کار خویش ماندیم

چون همه یاران ما رفتند و تنها ماندیم

یار تنهاماندگان را دم به دم می خواندیم

جمله یاران چون خیال از پیش ما برخاستند

ما خیال یار خود را پیش خود بنشاندیم

ساعتی از جوی مهرش آب بر دل می زدیم

[...]

خاک عرب از مشرق اقصی گذراندیم

وز ناحیه غرب به افریقیه راندیم

دریای شمالی را بر شرق نشاندیم

وز بحر جنوبی به فلک گرد فشاندیم

هند از کف هندو ختن از ترک ستاندیم

[...]

ساعتی هم در آن مکان ماندیم

مبلغی سیم نقد افشاندیم

حکایت کرد سرهنگی به کسری

که دشمن را ز پشت قلعه راندیم

فراریهای چابک را گرفتیم

گرفتاران مسکین را رهاندیم

به خون کشتگان، شمشیر شستیم

[...]