×
عطار » منطقالطیر » عذر آوردن مرغان » حکایت خونیی که به بهشت رفت
پیر باید، راه را تنها مرو
از سر عمیا درین دریا مرو
سیدای نسفی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۷۵
ای دل چو بلبل از پی آن بی وفا مرو
از دست ما پریده چو رنگ حنا مرو
محراب ز انتظار تو آغوش کرده وا
بر خانه دل ز برای خدا مرو
در بزم گلرخان سبکی سنگ تفرقه است
[...]
سیدای نسفی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۴۹۷
ای گل به سیر باغ چو باد صبا مرو
بیرون ز خانه ای چمن دلگشا مرو
محراب از انتظار تو آغوش کرده وا
بر خانه خدا ز برای خدا مرو
یکجا نشین به معنی بیگانه خوی کن
[...]
سیدای نسفی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۵۰۰
در خوان منعمان به امید عطا مرو
مانند دانه در گلوی آسیا مرو
از دردسر به صندل مردم مکن رجوع
بهر دوا به جانب دارالشفا مرو
سر در قبای تنگ کش و غنچه خسب باش
[...]
صفی علیشاه » زبدة الاسرار » دفتر دوم » بخش ۷۴ - در بیان آمدن مرید شقیق بلخی به زیارت سلطان العارفین بایزید بسطامی و جرح فرمودن آن مقتدای اهل یقین صفت توکل را که شقیق گرفتار آن حالت شده بود نکته کمال التوحید نفی الصفات را اینجا دریاب
گفت شیخش باز در بسطام رو
سوی آن سلطان شیرین نام رو