نی کریمی که ملک و مال دهد

بل کریمی که قال و حال دهد

آن جوادی که بی سؤال دهد

چون بخواهند چون نوال دهد

خوشا که عید به ما وعدۀ وصال دهد

نمازِ شام افق مژدۀ هلال دهد

غلامِ همّتِ آنم که چون بدید هلال

پیا پی ام دو سه ساغر میِ زلال دهد

می ای به ساغرِ سیمین نه حّدِ من باشد

[...]

دیدنت حشمت و جلال دهد

التفات تو ملک و مال دهد

مرا مجال سخن، بادهٔ زلال دهد

که شیشه ره به پریخانهٔ خیال دهد

فسرده از سخن سرد خود ستایانم

سرود مطرب کج نغمه، گوشمال دهد

به غیر جذبهٔ خاطر که خضر این وادی ست

[...]

عقل، آزادی احتمال دهد

گر خدا خواهد، انفعال دهد