زین بدانیم کو زر صافی است

زانکه عهد الست را وافی است

صاحب این خانه بشر حافی است

این سخنها کی به وصفش کافی است

ترا شغل نیاکان شعر بافی است

چه کارت با سرود و جام صافی است

ور نیاید پرسشی‌ هم‌، کافی‌ است‌

چونکه‌ پرسد حال فضلش‌ شافی‌ است‌

مر مرا مولا کفیل‌ و کافی‌ است‌

غیر مولا باطل‌ و اطرافی‌ است‌

تشکیل جهان ز روی بی انصافی است

چون دستخوش تجمل اشرافی است

یک دسته خودخواه اگر بگذارند

از بهر بشر ثروت دنیا کافی است