بدین طاووس ماران مهره باشند

که طاوسان و ماران خواجه‌تاشند

خود سگان در سگی چنین باشند

بخروشند چونکه بخراشند

نکنی دفع ظالم از مظلوم

تا دل خلق نیک بخراشند

تا تو با صید گرگ پردازی

گوسفندان هلاک می‌باشند

اهل گردون چو این چنین باشند

ساکنان زمین که، فراشند

به ناخن سنگ خارا را تراشند

ز چهره خوی فشانان دانه پاشند

آن قوم که دل‌بسته صورت باشند

از معنی عرفان خدا ...اشند

دارند سری به صورت بی‌معنی

گویی که شبیه خامه نقاشند

این حریفان که گهی زاهد و گه اوباشند

از پی وسعت روزی، نخود هرآشند

رفته دندان و، پی نقش و نگارند هنوز

گویی این طفل مزاجان صدف نقاشند

جمله بینا به عیوب هم و، کور از هنرند

[...]

تن‌پرستان‌که به این آب و نمک عیاشند

بی‌تکلف همه بالیدن نان و آشند

سر و گردن همه در دور شکم رفته فرو

پر و خالی و سبک‌مغزتر از خشخاشند

ربط جمعیتشان وقف تغافل ز هم است

[...]

شوخ چشمان دلی چو بخراشند

نمک از لعل لب بر او پاشند

رنج بردن بکوه حاجت نیست

گو بعشاق سینه بخراشند

حاجیان روزها بشب آرند

[...]

در حشر رسولان خلف روی خراشند

بر آتش وانفسی خود اشک بپاشند

اندر غم خویش و خبر از امتشان نیست

چون تیشه تمام از طرف خویش تراشند

تهی دستان گرفتار معاشند

برای شام شب اندر تلاشند

هوی و حرص و مستی، خواجه تاشند

سیه کارند، در هر جا که باشند