در و دشت بر سان دیبا شدی

یکی تخت پیروزه پیدا شدی

یکی انجمن مرد پیدا شدی

از انبوه مردم ثریا شدی

همه گرد آتش چو دریا شدی

تهمتن زناگاه پیدا شدی

ای ترک ماهروی ندانم کجا شدی

پیوسته که گشتی کز من جدا شدی

بودم تو را سزا و تو بودی مرا سزا

ترسم ز نزد من به کسی ناسزا شدی

درد دلا که بنده دیگر کسی نشد

[...]

گر جمالش ذره‌ای پیدا شدی

عقل از لایعقلی رسوا شدی

گاه گاهش حالتی پیدا شدی

گم شدی در خود کسی کانجا شدی

شاه زاد، از دور چون پیدا شدی

جملهٔ بازار پر غوغا شدی

چونکه در عشق آمدی دریا شدی

در حقیقت همنشین ما شدی

چون سر یک موی او پیدا شدی

عقل‌ِ بینش‌بخش نابینا شدی

چون تجلی از رخش پیدا شدی

هرکه دیدی زود نابینا شدی

روبها چون جملگی ما را شدی

چونت آزاریم چون تو ما شدی

گر بدی غیر تو در دم لا شدی

صید چشم و سخرهٔ افنا شدی

ور ندیدی چون چنین شیدا شدی

خاک بودی طالب احیا شدی

امروز ای فرشتۀ رحمت، بلا شدی

خوشگل شدی، قشنگ شدی، دلربا شدی

پا تا به سر کرشمه و سر تا به پای ناز

زیبا شدی، لوند شدی، خوش‌ادا شدی

خود ساعتی در آینه اطوار خود ببین

[...]