پیش از من و تو لیل و نهاری بوده‌ست

گردنده فلک نیز به کاری بوده است

هر جا که قدم نهی تو بر روی زمین

آن مردمک چشم نگاری بوده‌ست

این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌است،

در بندِ سرِ زلفِ نگاری بوده‌است؛

این دسته که بر گردن او می‌بینی:

دستی است که بر گردن یاری بوده‌است!

پیش از من و تو، لیل و نهاری بوده است

وین دَورِ فلک، برایِ کاری بوده است

پایی که تو بر خاک نهی، نرمک نِهْ

کآن مردمکِ چشمِ نگاری بوده است

یار ما بی رحم یاری بوده است

عشق او با صعب کاری بوده است

لطف او نسبت به من این یک دو سال

گر شماری یک دوباری بوده است

تا به غایت ما هنر پنداشتیم

[...]

هر گل این بوستان، روی نگاری بوده است

هر پریشان سنبل او، زلف یاری بوده است

لاله کز بویش دل زاهد به مستی می کشد

زان بود میگون،که چشم پرخماری بوده است

جوی آبی را که می بینی به پیش سرو و گل

[...]

سربلندیها غباری بوده است

آسمان هم خاکساری بوده است

جلوه تا کرد آزمودم خویش را

جانفشانی سهل کاری بوده است

هرجا صنم لاله‌عذاری بوده است

آرام دل عاشق زاری بوده است

این ناسازی همین بعهد من و تست

زین پیش مگر نه روزگاری بوده است

این گل کف دست گلعذاری بوده است

وین غنچه سرانگشت‌نگاری بوده است

این خار که بر دامن گل جنگ زده است

دستیست که بر دامن یاری بوده است

این باغ، سر کروی نگاری بوده است؛

وین شاخ گل، آتشین عذاری بوده است

وین سرو، که در کنار جو می بینی؛

یاری است که در کنار یاری بوده است!

پیشتر از ما هم آخر روزگاری بوده است

سال و ماه و هفته و لیل و نهاری بوده است

مفلس و بی‌قدر و شهریاری بوده است

بستر خاکی و تخت زرنگاری بوده است