هر که در کوی خرابات مرا بار دهد

به کمال و کرمش جان من اقرار دهد

بار در کوی خرابات مرا هیچ کسی

ندهد ور دهد آن یار وفادار دهد

در خرابات بود یار من و من شب و روز

[...]

کارِ دنیا ترا به نار دهد

مِیْ نداده ترا خمار دهد

یاری که ببندگیت اقرار دهد

با او تو چنین کنی ! دلت بار دهد؟

سپیده دم که صبا مژده بهار دهد

دم هوا مدد نافه تتار دهد

دل مرا که فراموش کرد عهد وصال

نسیم باد صبا بوی زلف یار دهد

ز آب دیده به موجی دراو فتم که به جهد

[...]

آنکس که به بندگیت اقرار دهد

با او تو چنین کنی دلت بار دهد؟

روی او هیبت و وقار دهد

خوی او لطف خلق بار دهد

چون رسد وقت آن که بار دهد

صد اگر خواهی، او هزار دهد