هر که در کوی خرابات مرا بار دهد
به کمال و کرمش جان من اقرار دهد
بار در کوی خرابات مرا هیچ کسی
ندهد ور دهد آن یار وفادار دهد
در خرابات بود یار من و من شب و روز
به سر کوی همی گردم تا بار دهد
ای خوشا کوی خرابات که پیوسته در او
مر مرا دوست همی وعدهٔ دیدار دهد
هر که او حال خرابات بداند به درست
هر چه دارد همه در حال به بازار دهد
در خرابات نبینی که ز مستی همه سال
راهب دیر ترا کُشتی و زُنّار دهد
آنکه چون باشد هشیار به فرزند عزیز
دِرمی سیم به صد زاری دشخوار دهد
هر دو عالم را چون مست شود از دل و جان
به بهای قدح می دهد و خوار دهد
آنکه بیرون خرابات به قطمیر و نقیر
چون در آید به خرابات به قنطار دهد
آنکه نانی همه آفاق بود در چشمش
در خرابات به می جبه و دستار دهد
آنکه او کیسه ز طرار نگهدارد چون
به خرابات شود کیسه به طرار دهد
ای تو کز کوی خرابات نداری گذری
زان سناییت همی پند به مقدار دهد
تو برو زاویهٔ زهد نگهدار و مترس
که خداوند سزا را به سزاوار دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره جذابیت و معنویت کوی خرابات (محل میخانه و شادی) است. شاعر بیان میکند که تنها در این مکان است که انسانی وفادار و دوست میتواند به او محبت کند و به او وعده دیدار دهد. او به تضاد بین هشیاری و مستی میپردازد و اشاره میکند که افراد در خرابات از قید و بندهای دنیوی خلاص میشوند. در نهایت، شاعر به کسانی که از خرابات دوری میکنند و به زهد و ورع روی میآورند، توصیه میکند که نترسند و به قدر و منزلت خداوند توجه داشته باشند.
هوش مصنوعی: هر کسی که در محلهی خراباتیها به من محبت کند و با بزرگواریاش مرا شاد کند، جانم به خوبی از او قدردانی میکند.
هوش مصنوعی: در محله خراباتیها هیچ کس به من کمک نمیکند، اما اگر کمکی باشد، تنها آن دوست وفادارم است که این کار را انجام میدهد.
هوش مصنوعی: یار من در مکانهای پر از ناهنجاری و خوشگذرانی بود و من پیوسته شب و روز در خیابان او میچرخم تا بتوانم به او دسترسی پیدا کنم.
هوش مصنوعی: خوشا به حال آن محل خرابات که همیشه دوست من در آنجا به من وعده دیدار میدهد.
هوش مصنوعی: هر کسی که از حال و هوای خراباتی و سرور عاری از نگرانی آگاه باشد، میفهمد که هر آنچه دارد، باید در موقعیتهای درست و به جا به بزار زندگی عرضه کند.
هوش مصنوعی: در میخانه نمیبیند که از مستی، سالها راهب دینی را به کشتن میدهد و زنجیرش میکند.
هوش مصنوعی: کسی که بیدار و آگاه باشد، برای فرزند عزیزش حتی یک درهم نقره را با صد زحمت و تلاشی دشوار خواهد داد.
هوش مصنوعی: هر دو جهان را بر اثر مستی و شادمانی به سادگی و بهای نوشیدن یک جام از دل و جان میدهد و در این حالت خود را بیارزش میکند.
هوش مصنوعی: هر کسی که از دور و در جستجوی خوشی و لذت به جایی بیاید، وقتی وارد آن محیط شود، ارزش و اصل خود را پیدا میکند و در آنجا به معنای واقعی به غنای روحی و معنوی دست مییابد.
هوش مصنوعی: کسی که در همه جا به عنوان نانآور شناخته میشود، در نظرش حتی در خانهی خراب و بیسر و سامان، با می و نوشیدنی پذیرایی میشود و لباسهای فاخر میپوشد.
هوش مصنوعی: کسی که کیسهاش را از طمع و وسوسهها حفظ میکند، وقتی به میخانه میرود، دیگر نگهدار آن کیسه نمیشود و آن را به دست دیگران میسپارد.
هوش مصنوعی: ای تو که از کوچههای خراباتی عبور نکردهای، از آن نور درخشان تو پندی به اندازه میگیرم.
هوش مصنوعی: تو برو در جایی که زهد و پرهیزگاری را حفظ کنی و نترس، زیرا خداوند هرکسی را سزاوار آنچه که شایستهاش است، پاداش میدهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.