ما را ازین چمن صنمی گلعذار بس

زیبا رخی چو لاله ازین نوبهار بس

مویی سیاه چون شب و رویی بسان روز

ما را ز دور گردش لبل و نهار بس

جام جهان نمای که دوران به جم سپرد

[...]

ما را ز روزگار غمِ روزگار بس

جور و جفایِ دلبر زیبا عذار بس

چشم از جهان و خلق جهان، سخت بسته ایم

زیرا برای ما کَرَمِ کردگار بس

از هرچه خوب روی و گلندام و سروقد

[...]

غمت روز تنهاییم یار بس

شبم هم نفس ناله زار بس

مرا مایه خرمی روز غم

دل خسته و جان افکار بس

چه کار آیدم قیدهای دگر

[...]

قلزم تردامنی را ما کهن سوداگریم

کشتی پرمایه ما، ساغر سرشار بس

اعتراف معصیت، از صد عقوبت بدتر است

انتقام ما گنهکاران، همین اقرار بس

بود جانت‌ گرچه‌ شکرخوار بس‌

صبح‌ شد،از عصر کن‌ گفتار بس‌

مرا یک تنه دادگر یار بس

همان دست و تیغ تن آوبار بس