به تارک مر او را روا داشتی

روان پیش خاکش فدا داشتی

اگر ترک چینی وفا داشتی

جهان زیر چین قبا داشتی

کاش باری عقل دست از کارِ ما واداشتی

تا نبودی بر سر ِ ما ننگِ هر ناداشتی

بی نصیبم از سروش ِ عقل و بی سامان ِ بخت

چون بزرگان یا خط ِ آزادیی یا داشتی

هیچ اگر در باب ِ ما بودی رعایت گونه ای

[...]

پری‌دخت را هم عزا داشتی

غم و درد بر ما روا داشتی

اویس، ار درین شهر جا داشتی

پرستش، هوا را روا داشتی