کاش باری عقل دست از کارِ ما واداشتی
تا نبودی بر سر ِ ما ننگِ هر ناداشتی
بی نصیبم از سروش ِ عقل و بی سامان ِ بخت
چون بزرگان یا خط ِ آزادیی یا داشتی
هیچ اگر در باب ِ ما بودی رعایت گونه ای
هرگز آخر یک نفس یک لمحه با ما داشتی
بر گذرگاه جیوش عقل نشستی دلم
هم از آن برتر شدی از پیش اگر پا داشتی
چون به خود درماند و شد از عشق کلی ناامید
خواست تا دل با کسی یک رو و یک تا داشتی
دست زد در دامنِ عشق و بدو تسلیم کرد
عقل خود ننشستی از اول اگر جا داشتی
چون رموزی داشت با ما عشق از مبدای کون
با همه کس گر همان بودی همان را داشتی
فاش از اهل بهشت استی و در خورد ِ ثواب
دست ها در حلقه های زلف حورا داشتی
این همه کس داند از حالِ نزاری کو به طوع
پس روی ِ عقل کردی گر نه سودا داشتی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر نارضایتی و ناامیدی شاعر از عقل و تدبیر است. شاعر آرزو می‌کند که عقل از کارهای او فاصله بگیرد تا از بار ننگ و گناه رهایی یابد. او خود را بی‌نصیب از الهام عقل و بخت می‌داند و حسرت بزرگان را می‌خورد که آزادی و موفقیت دارند.
شاعر در ادامه اشاره می‌کند که اگر عقل به احساسات و عشق او توجه می‌کرد و در کنار او بود، وضعیت بهتری داشت. او از عشق سخن می‌گوید و می‌گوید که اگر عشق را می‌پذیرفت، عقل او نیز آرام می‌شد. در نهایت، شاعر به وجود رموز عشق اشاره می‌کند و می‌گوید که عشق از عالم وجود سرچشمه می‌گیرد و اگر روحی عاشقانه داشت، به سعادت می‌رسید. او در پایان به کم‌توجهی عقل به عشق و حالات درونی‌اش اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کاش عقل از کار ما دست بکشد تا دیگر ننگ و عیبی بر سر ما نباشد که به خاطر نداشتن و کمبودهایمان ایجاد شده است.
هوش مصنوعی: من از صدای عقل و فرصت‌های خوب بی‌بهره‌ام، مانند بسیاری از بزرگان یا کسانی که آزادی و پیشرفت دارند.
هوش مصنوعی: اگر به ما توجه می‌کردی و احوال ما را در نظر می‌گرفتی، هرگز نمی‌توانستی لحظه‌ای کوتاه با ما نباشی.
هوش مصنوعی: در جاده‌ای که عقل به آن می‌گذرد، دلم به گونه‌ای برتر از آن شده که اگر تو هم امکان حرکت داشتی، می‌توانستی پیشرفت بیشتری داشته باشی.
هوش مصنوعی: وقتی که به خود آمد و از عشق ناامید شد، تصمیم گرفت تا دلش را با کسی که وفادار و ثابت قدم باشد، با هم یکی کند.
هوش مصنوعی: به عشق دست زدی و عقل خود را به او تسلیم کردی، اگر از ابتدا جایگاه درستی داشتی، دیگر نیازی به نشستن و فکر کردن نبود.
هوش مصنوعی: عشق دارای رازهایی است که از آغاز آفرینش با ما بوده است؛ اگر تو هم همانند دیگران بودی، همان عشق را داشتید.
هوش مصنوعی: به وضوح مشخص است که تو از اهل بهشت هستی و در ازای کارهای خوبتان، دستانت در در حلقه‌های موهای حوری، پاداش را دریافت کرده است.
هوش مصنوعی: همه می‌دانند که نزار در چه حالتی است، و تو اگر به خاطر عقل خود به او توجه کرده‌ای، پس بی‌دلیل نیست که به او علاقه‌مند شده‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.