صدف از ابر گر سخا بیند

ابر نیز از صدف وفا بیند

کی پشه تواند که ثریا بیند

یا مورچهای گلشن خضرا بیند

هر قطره که همرنگ نشد دریا را

او در دریا چگونه دریا بیند

دل بخواهد که دیده را بیند

دیده حیران، که تا کجا بیند؟

در خود او عرش و هم سمابیند

عرش چه نور کبریا بیند

انبیای گذشته را بیند

صد چنین ارض و صد سما بیند

چشم ما عین ما به ما بیند

هم به نور خدا ، خدا بیند

دیدهٔ ما ندیده غیری را

غیر چون نیست او که را بیند

هر که خودبین بود نبیند او

[...]

حق بین نظری باید تا روی مرا بیند

چشمی که بود خودبین، کی روی خدا بیند

دل آینه او شد کو تشنه دیداری

تا همچو کلیم الله بر طور لقا بیند

از مشرق دیدارش آن را که بود دیده

[...]

حباب و موج را هر کس که از دریا جدا بیند

زخط و خال کثرت چهره وحدت کجا بیند؟

شکست از گردش گردون به پاکان می رسد افزون

که گندم پاک چون گردید رنج آسیا بیند

نگردد مرگ سنگ راه جویای سعادت را

[...]

حق بین نظری باید تا روی مرا بیند

چشمی که بودخودبین کی نورخدا بیند

از مشرق دیدارش آن را که بود دیده

انوار تجلی را پیوسته چو ما بیند

ای چشم نسیمی را از روی تو بینایی

[...]

حق بین نظری باید تا روی مرا بیند

چشمی که بودخودبین کی نورخدا بیند

وای اگر باز هم جفا بیند

باز هم ظلم و ابتلا بیند