عیش تنگم کز دل افشردن چکد خوناب ازو

چشم سوزن دان که تار آید به پیچ و تاب ازو

عهد ممنون خواهدم از خویش چون گویم مباش

خشگ سالی را که گردد آبرو نایاب ازو

هیچ کس رخت از طلسم آسمان بیرون نبرد

[...]

آتشین رویی که شد آیینه دل آب ازو

مرکز پرگار حیرت می شود سیماب ازو

نامسلمانی که تسبیح مرا زنار کرد

چون دل قندیل می لرزد دل محراب ازو

گوهری را کز محیط عشق من خوش کرده ام

[...]

رویت که شست چهره به آتش نقاب ازو

شد مشرق ستاره و مه آفتاب ازو

چشم حیا مدار ز خوبان، که آینه است

امروز دیده ای که نرفته است آب ازو

جرات نگر که در قدح موم کرده ایم

[...]

رویت که شست چهره به آتش نقاب ازو

شد مشرق ستاره و مه آفتاب ازو

چشم حیا مدار ز خوبان، که آینه است

امروز دیده ای که نرفته است آب ازو

جرات نگر که در قدح موم کرده ایم

[...]

رویت که شست چهره به آتش نقاب ازو

شد مشرق ستاره و مه آفتاب ازو

رویت که شست چهره به آتش نقاب ازو

شد مشرق ستاره و مه آفتاب ازو