|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره می‌کند که چهره‌اش نورانی و درخشان است و همچون ستاره و آفتاب می‌درخشد. او تأکید می‌کند که چشم‌های حیا و شرم، زیبایی‌های او را همچون آینه نشان می‌دهند و این زیبایی هرگز زائل نمی‌شود. در ادامه، شاعر با جرات از شراب و لذت‌های آن صحبت می‌کند و به رابطه آن با زیبایی معشوق اشاره می‌کند. به طور کلی، شعر درباره زیبایی و جذابیت عاشقانه و لذت‌های زندگی است.
هوش مصنوعی: زمانی که چهره‌ات را به آتش شست‌وشو دادی، چهره‌ات مانند طلوع ستاره و ماهی شد که از آفتاب تابان الهام گرفته است.
هوش مصنوعی: چشم خود را از زیبایی‌های خوبان نپوشان، زیرا امروز چشم تو مانند آینه است و هنوز از آن آب (اشک) نرفته است.
هوش مصنوعی: بنگر که چقدر با جسارت در این جام موم ذوب شده، آن شرابی را آماده ساخته‌ایم که به خاطرش بتی را به آتش کشیده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رویت که شست چهره به آتش نقاب ازو
شد مشرق ستاره و مه آفتاب ازو
چشم حیا مدار ز خوبان، که آینه است
امروز دیده ای که نرفته است آب ازو
جرات نگر که در قدح موم کرده ایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.