|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جلوه‌های دل‌فریب چهره معشوق می‌پردازد. شاعر با اشاره به چهره معشوق، آن را مانند آتش و ستاره و آفتاب توصیف می‌کند و می‌گوید که زیبایی او همچون آینه‌ای است که حیا را از چشم‌ها دور می‌کند. همچنین، شاعر از شجاعت خود در نوشیدن می‌گوید و اشاره می‌کند که باده‌ای که در دست دارد، از زیبایی و جذبه معشوق به دست آمده است. در کل، شعر نگاهی عاشقانه و توصیفی به جذابیت معشوق و اثرات آن بر شاعر دارد.
هوش مصنوعی: چهره‌ات که با آتش شسته شد، مانند درخشش ستاره و ماه به نظر می‌رسد؛ گویی آفتاب از آن می‌تابد.
هوش مصنوعی: چشمان حیا را از زیباها دور نکن، زیرا امروز چشمی وجود دارد که هنوز از آن آب نرفته است.
هوش مصنوعی: بنگر که چگونه در این جام همگان را مومین کرده‌ایم، آن نوشیدنی که به سبب آن می‌خوانیم و سرمست می‌شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
رویت که شست چهره به آتش نقاب ازو
شد مشرق ستاره و مه آفتاب ازو
چشم حیا مدار ز خوبان، که آینه است
امروز دیده ای که نرفته است آب ازو
جرات نگر که در قدح موم کرده ایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.