تو مرده‌ای چنانکه نیابی دگر حیات

ورنه ز هر طرف وزد انفاس عیسوی

در جوانی شده‌ام پیر معارف زان رو

که بجز عشق جوانان دگرم پیر نبود

رخ خوبان نه من از چشم خطا می‌بینم

به خدادر رُخِشان نور خدا می‌بینم

جام دیگر بده ای ساقی مستم که هنوز

جام از باده، می از جام، جدا می‌بینم

رو عشق طلب کن که به سر پنجهٔ فکرت

نگشوده کسی پرده ز رخسار حقیقت

ما چون قلم به پنجهٔ تقلیب او دریم

ای شیخ عام یاوه مگو اختیار چیست

ای سلسلهٔ زلفت زنجیر دل شیدا

از دیدهٔ ما پنهان وندر دل ما پیدا

پنهانی تو پیدا پیدایی تو پنهان

پیدایی ما از تو پنهانی تو از ما

ای صوفی صاحب صفا لَیْسَ التَّصوّفُ بِالخِرَق

اِنّ التّصّوفَ یافَتَی قَلْبُ یَذُوْقُ مِنْحِرَقْ

یکی حدیث سرودند لیک بس فرق است

میان بادهٔ فرعون و نکتهٔ منصور

لاف صاحبدلی شیخ مناجاتم کشت

زرِ قلب همه را کاش عیاری گیرند

عکس می‌دید به پیمانه مگر آن سرمست

که دگر در نظرش باز نیامد اقداح

پرتو جام گر از باده ببینی زاهد

باز دانی به عیان سر زجاج و مصباح

تمام اهل دو عالم به جستجوی تو پویان

کدام اهل و چه عالم که پیش ما تو تمامی

الهی خاطرم فارغ ز قید ماسوی گردان

ز خود بیگانگی بخشای و با خویش آشنا گردان

به باطل یاوه گوئی را ز خوی خودسری وآخر

ز حق بیراهه پوئی را به راه خویش وا گردان

بیابان است و ره گم گشتگان را پشت بر مقصد

[...]

الهی نفس را من چاره نتوانم تو یاری کن

سزاوار عذابم رحمتم بر شرمساری کن

به زیبائیت از رسوائیم چیزی نیفزاید

به ستاری خود بر زشتی من پرده داری کن

گناهی کش به محشر نیست ره کردیم و جا دارد

[...]

به دست اگر چه متاعی به جز گناه ندارم

ولی چه چاره که غیر از درت پناه ندارم

هم از تو پیش تو نالم خلاف مردم عالم

کجا روم که جز این در گریزگاه ندارم

کسی نداد پناهم تو ره به خویشتنم ده

[...]

فردا به زمین افتد از سر همه افسرها

افسر چه بود کز تن ریزد به زمین سرها

از جیب قضا دستی پیدا شده بگشاید

بر روی بنی احمد از فتنه بسی درها

مرغان حرم را چرخ گسترد چنان دامی

[...]

جز ماریه آمد کی پیش رخ خواهرها

چون لاله ستان دشتی از خون برادرها

فرزند پیمبر رایک تن نکند یاری

زان پهنه ی پهناور با آن همه لشکرها

انصاف و مروت کو اجحاف و تعدی بین

[...]

فلک زینب شد آخر بی برادر ز جفایت

درین ماتم زد اندر نیل معجر ز جفایت

به نی رفتش سر پاک ز جفایت

به خون آغشته پیکر خفته بر خاک ز جفایت

نگون افتاد بر خاک آسمانم ز جفایت

[...]

هیچ داغی از غم فرزند مشکل تر نباشد

در جهان چون من الهی هیچ کس مادر نباشد

در مصیبت ها صبوری کار دل باشد ولیکن

چاره چبود عاجزی را کش دل اندر بر نباشد

رفته بر نی کشته جاری خفته در خون مانده برجا

[...]

ای قاسم ای سرو روان ای مادر

سوی عدو آهسته ران ای مادر

دل را به هجرانت شکیبایی کو

ای نور چشم دلستان ای مادر

باشد کجا آرام و طاقت جان را

[...]

ای شاه بی لشکر پدر، ای سرور بی سر پدر

مقطوع از خواهر پدر، مظلوم بی مادر پدر

عباس کو؟ کو اکبرت، کو قاسم و کو اصغرت

کو عون و چون شد جعفرت، مقهور و بی یاور پدر

باقی نماند از همرهان، خرد و کلان پیر و جوان

[...]