بلبل اگر نه مست گل است این ترانه چیست؟

گر نیست عشق زمزمه ی عاشقانه چیست؟

ساقی اگر نه پرده فتادی زروی کار

می گفتمت که نغمه ی چنگ و چغانه چیست

پرواز کرد طایر ادراک سالها

[...]

دائما غفلت زگستاخی بود

که برو تعظیم ازدیده رود

لاتؤاخذان نسینا، شد گواه

که بود نسیان بوجهی هم گناه

زآنکه استکمال تعظیم او نکرد

[...]

لامکانی که در او نور خداست

ماضی و مستقبل و حال از کجاست

ماضی و مستقبلش پیش تو است

هر دو یک چیز است پنداری دو است

از باد صبا دلم چو بوی تو گرفت

[...]

من ندیدم در میان کوی او

در درو دیوار الا روی او

بوسه گر بر در دهم لیلی بود

خاک بر سر گرنهم لیلی بود

چون همه لیلی بود در کوی او

[...]

طرب ای عاشقان خوش رفتار

طلب ای نیکوان شیرین کار

در جهان شاهدی و ما فارغ

در قدح باده ای و ما هشیار

بر سر دست عشق، بازانند

[...]

یکی گفت پروانه را کای حقیر

برو دوستی در خور خویش گیر

رهی رو که بینی طریق رجا

تو و مهر شمع از کجا تا کجا

سمندر نئی کرد آتش مکرد

[...]

اگر دل از غم دنیا جدا توانی کرد

نشاط و عیش بباغ بقا توانی کرد

و گر بآب ریاضت برآوری غسلی

همه کدورت دل را صفا توانی کرد

زمنزلات هوس گر برون نهی قدمی

[...]

ای که جان را بهر تن می سوختی

سوختی جان را و تن افروختی

ای دریغا ای دریغا ای دریغ

آن چنان ماهی نهان شد زیر میغ

اندکی جنبش بکن همچون جنین

[...]

ظاهرت چون گور کافر پر حلل

و اندرون قهر خدا عزوجل

از برون طعنه زنی بر بایزید

وز درونت ننگ می دارد یزید

هر چه داری در دل از مکر و رموز

[...]

این جهان همچون درخت است ای کرام

ما بر او چون میوه های نیم خام

سخت گیرد میوه ها مر شاخ را

زان که در خامی نشاید کاخ را

چون رسید و گشت شیرین لب گزان

[...]

از حقایق تا تو حرفی نشنوی

ای پسر حیوان ناطق کی شوی؟

تا که گوش طفل از گفتار مام

پر نشد ناطق نشد او در کلام

ور نباشد طفل را گوش رشد

[...]

تو ز دیو نفس اگر جوئی امان

رو نهان شو چون پری از مردمان

گنج خواهی کنج عزلت کن مقام

واستتر و استخف عن کل الانام

چون شب قدر از همه مستور شد

[...]

از فتنه ی این زمانه ی شورانگیز

برخیز و بهرجا که توانی بگریز

ور پای گریختن نداری باری

دستی زن و در دامن عزلت آویز

هر دل که پریشان شود از ناله ی بلبل

[...]

فرخ آن ترکی که استیزه نهد

اسب او از خندق آتش جهد

گرم گرداند فرس را آنچنان

که کند آهنگ هفتم آسمان

چشم را از غیر و غیرت دوخته

[...]

اوحدی شصت سال سختی دید

تا شبی روی نیکبختی دید

سالها چئون فلک بسر گشتم

تا فلک واردیده ور گشتم

از برون در میان بازارم

[...]

تو چه دانی قدر آب دیدگان

عاشق نانی تو چون نادیدگان

گر تو این انبان ز نان خالی کنی

پر ز گوهرهای اجلالی کنی

تا تو تاریک و ملول و تیره ای

[...]

علم رسمی سربسر قیل است و قال

نه از آن کیفیتی حاصل نه حال

طبع را افسردگی بخشد مدام

مولوی باور ندارد این کلام

علم نبود غیر علم عاشقی

[...]

عادت ما نیست رنجیدن ز کس

ور بیازارد، نگوئیمش بکس

ور برآرد دود از بنیاد ما

آه آتش بار ناید یاد ما

ورنه ما شوریدگان در یک سجود

[...]

اندکی جنبش بکن همچون جنین

تا ببخشندت حواس نوربین

دوست دارد یار این آشفتگی

کوشش بیهوده به از خفتگی

اندر این ره میتراش و میخراش

[...]

بقیاسات عقل یونانی

نرسد کس به ذوق ایمانی

عقل خود کیست تا بمنطق رای

ره برد با جناب پاک خدای

گر بمنطق کس ولی بودی

[...]