صباح عید و نسیم بهار جان پرور

دو قاصدند که از روضه می‌دهند خبر

به صبح عید خوش آید شراب بر رخ گل

علی‌الخصوص که باشد نگار پیش نظر

چمن شده است پر از شاهدان گل‌رخسار

[...]

ای چو خورشیدت ندیده دیدهٔ انجم نظیر

پادشاهی، تاج بخشی، شهریاری تختگیر

شاه کیخسرو نسب، هوشنگ خسرو گیر و دار

خضر اسکندر حسب، جمشید دارا دار و گیر

از سحاب لطف تو یابد مدد بحر مدید

[...]

ترک چشمت دو کمان دارد و ترکش پر تیر

غارت جان و جهان کرده و دل برده اسیر

شکن زلف ترا باد صبا در حلقه

خم گیسوی تو را آب روان در زنجیر

دست امید من از زلف درازت کوتاه

[...]

مطربا بر سر راهیم به آهنگ حجاز

دل عشاق حزین را به نوائی بنواز

عود را گوش به ره بود، بر آورد خروش

تا که گفتند به گوش دلش از پردهٔ راز

مطرب و ساز اگر نیست بسازیم که هست

[...]

دوش چون در تشت خون پنهان شد این زرینه تاس

ساقی دوران ز سیم ناب گردان کرد کاس

یک شبه مه در شب تاریک از وجه شبه

بارهٔ یار است گویی از شبه گردش نحاس

زهرهٔ زهرا ز مهر آورده بربط را به چنگ

[...]

ای رفته و باز آمده از ارض مقدس

در حفظ خداوند تعالی و تقدس

ای خواچهٔ دریا دل و خورشید عطائی

کز رأی تو شد عرصهٔ آفاق مشمس

نام تو خلیل است و شود آتش نمرود

[...]

نماز شام که بر وفق رأی بطلمیوس

برفت خور به زمین همچو گنج دقیانوس

طلوع کرد نجوم از مطالع اقبال

به جستجوی مه عید عالمی جاسوس

نمود ماهچه از سطح لاجوردی چرخ

[...]

صباح عید که برخاست عزم میدانش

چو صبح مطلع خورشید شد گریبانش

بر آمد از دل پر خون عاشقان تکبیر

در آن زمان که بدیدند روی رخشانش

به باد پای روان بر چو آذری بر زین

[...]

به توفیق یزدان و یاری طالع

گزیدم سفر از دیار و مواضع

شبی از طلوع سحر دور مانده

کواکب بر آورده سر از مطالع

یکی در مسیر و دگر در تحیر

[...]

چو زهره ماه مغنی به ساز دف در چنگ

که درگرفت سماعی چو دور هفت اورنگ

نیم مخالف بربط اگر چه راهزن است

که از عراق به راه حجاز کرد آهنگ

به دور گل می گلرنگ را غنیمت دان

[...]

نشست خسرو گردون به بارگاه حمل

به نام نامیه منشور داد بهر عمل

کنون به سوی مزاج جهان بباید دید

که گشت سوی مزاجش اعتدال بدل

چنان به هر طرف جوی سبزه‌ست به باغ

[...]

سحر ز خون شب بریخت می در جام

بر آور از افق ساغر آفتاب مدام

می‌ای که زهره به چرخ آرد از نشاط و طرب

هنوز پیش نیاوره شمه‌ای به مشام

می‌ای که لعل شود مغز استخوان حریف

[...]

درد سر دارم از خمار مدام

نیست درمان به جز دوام مدام

درد ما دواست دُردی دن

دردمندی که دیده دُرد آشام

زلف ساقی برای ما دام است

[...]

طلوع کوکب اقبال اسلام

خجسته باد چو مه بر لیالی و ایام

قدوم موکب قاضی القضات در عالم

مبارک است، خصوصا بدین خجسته مقام

امام عادل، جلال ملت و دین

[...]

صبح روش رخ نمود از پردهٔ تاریک شام

آفتاب ملک بیرون آمد از ظل غمام

مملکت را گر چه نقصان بود چون مه در محاق

منت ایزد را که از مهر منور شد تمام

ماه اوج نصرت و خورشید گردون ظفر

[...]

از صدق می‌زنم به مهرت چو صبح دم

ای آفتاب روشنئی ده به صبحدم

چون ذره در هوای تو سرگشته گشته‌ایم

خردی ما مبین که بزرگی تو در کرم

من بیش و کم ندانم، دانم که هر زمان

[...]

آفرین بر من که من از آفرینش برترم

طایر قدسم، فلک چون بیضه در زیر پرم

ثابت و سیار در منقار من چون ارزنند

باز سلطانم، نپنداری که ارزن می‌خورم

دانهٔ گندم کز او آدم برون شد از بهشت

[...]

چو یاد خط تو بگذشت بر زبان قلم

برفت آب نبات از لب و دهان قلم

شبی حکایت خط تو با قلم می‌رفت

برفت خواب من از گریه و فغان قلم

به راستی خیری می‌دهد ز قامت تو

[...]

صبا تحیت بلبل به گلستان برسان

حدیث درد دل من به دلستان برسان

روان خویش به سوغات تو روان کردم

روان چنانکه روان کرده‌ام روان برسان

به باد پای روان بر، چو تنگ بستی زین

[...]

صباغ ماه از خم نیلی آسمان

بس رنگ مختلف که بر آورد در خزان

بستان که داشت پیرهن از پرنیان سبز

اکنون ز صوف زرد بپوشید طیلسان

بی سهم نیست زردی و لرزیدن چمن

[...]