هر که رمز مصطفی فهمیده است

شرک را در خوف مضمر دیده است

بهر حق در خاک و خون غلتیده است

پس بنای لااله گردیده است

باطل از تعلیم او بالیده است

حیله اندازی فنی گردیده است

شب بچشم اهل عالم چیده است

مصلحت تزویر را نامیده است

ناله ها در کشت جان کاریده است

تا نوای یک اذان بالیده است

آنچه بر گرد کمر پیچیده است

از دم استاره ئی دزدیده است

صبح ازل از مشرق حسن تو دمیده است

تا شام ابد پردۀ خورشید دریده است

حیف است نگه جانب مه با مه رویت

ماه آن رخ زیباست هر آن دیده که دیده است

هرگز نکنم من سخن از سرو و صنوبر

[...]

چه عیدی که چو آن کس نشنیده است

چه روزی که چو آن دیده ندیده است

ملک ما را، خوردنی فهمیده است

بر سر ما شیره ها، مالیده است!