در آخر منزل این دیدار رویت

ببینند و زنندت های و هویت

وصالت یافت آنکو دید رویت

بود دائم غلام و خاک کویت

بکش تا زنده گردم من برویت

شوم من کشته اندر خاک کویت

اگر هم شیت بد در خاک کویت

شد اینجا جانفشان از شوق رویت

بخواهی کشتنم در خاک کویت

از اینم دائما افتاده سویت

مرا از وصل تو جان دید رویت

ز وصل آمد چنین در گفتگو‌یت

اگر این پرده برخیزد ز رویت

نماند این نفس خود گفتگویت

درون جانست اندر گفتگویت

حقیقت خویش اندر جستجویت

نداند هیچکس نشناخت رویت

همه ذرّات اندر گفتگویت

هر آنکو کشته شد از عشق رویت

یکی بیند سراسر گفتگویت

بجز جانان مبین در هیچ رویت

که او اینجاست اندر گفتگویت

گر نباشد در همه دنیا جویت

میتوان گفتن بمعنی خسرویت