دلت گنجینهٔ بود خدایست

که مر بیچارگان را رهنمایست

خبر دارند آخر کل فنایست

یقین بعد از فنا دید بقایست

عجائب جوهر یبی منتهایست

که در دیده نمودار بقایست

اگرچه شرع دید مصطفایست

حقیقت مصطفی دید خدایست

کمال عشق تو عین فنایست

فنایست عاقبت دید بقایست

ترا این عشقبازی از کجایست

که معنیّت چنین بی منتهایست

چو میدانم که در آخر فنایست

مرا دیدار کل عین بقایست

نشیب خاک اینجا هم فنایست

ازل را با ابد دید خدایست

یقین میدان که بود تو خدایست

از آن اینجاست دیدار بقایست

حقیقت جوهری بیمنتهایست

از آن اینجایگه دید خدایست

کتابی بین که بیچون و چرایست

در اینجاگاه دیدار خدایست

ختم کن عطّار و درمعنی بایست

ختم معنی چون بعین و لام ویی است