صبور است و خداوند جهانست

درون جملگی اسرار دانست

جمالش در پس پرده نهانست

بجز واصل در این معنی ندانست

بیان ما همه در صورت و جانست

همی آید دمادم راز پنهانست

درین آیاتها کز لامکانست

نظر میکن که شرح جان جانست

نظام کار عالم ار بدانست

که نیکان راعیانی در عیانست

نموددوست درخلوت عیانست

که درخلوت یقین دیدار جانست

مرا مقصود ازین گفتار آنست

که شرع اندر میان ذات جانست

چه با دل میکنم این لحظه جانست

حقیقت جان و هم عین عیانست

سخن با صادقان و واصلانست

دگر با عاشقان و صادقانست

چه شور است این مگر صاحب فرانست

که درگفتار کل عین العیانست

دلم خونست در خاک و طپانست

بامید تو اینجا او عیانست

ابا تو جان و سر اندر میانست

اناالحق گوی ذاتت عین جانست

چنان منصور با تو درجهانست

که بیشک با تودر شرح و بیانست

ابا تو یار اینجا در میانست

ولیکن آشکارا نی نهانست

هر آنجا کاشکار او نهانست

به بیداری نشین عین نشانست

مرا این درد دل گفتن از آنست

که درمان من از صاحبدلانست

ضیا ونور تو کون و مکانست

کسی نور تو کلی میندانست

از آنم دار جای راستانست

هر آنکو جان ببازد مرد آنست

وصالم دید دید جاودانست

مر این را صد کتب شرح و بیانست

حقیقت کیمیا دیدار جانست

که نور روحها از عکس آنست