×
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۵
اِنْ لَمْ اَکُنْ راکِبَ الْمَواشی
اَسْعیٰ لَکُمْ حامِلَ الْغَواشی
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۸
کَفَیْتَ اَذَیً یا مَنْ یَعُدُّ مَحاسِنی
عَلانِیَتی هَذٰاٰ وَلَمْ تَدْرِ ما بَطَنْ
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۹
اُشاهِدُ مَنْ اَهْویٰ بِغَیْرِ وَسیلَةٍ
فَیَلْحَقُنی شَأْنٌ اَضلُّ طَریقاً
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۲۰
نُهاجُ اِلیٰ صَوْتِ اْلاَغانی لِطیبِها
وَ اَنْتَ مُغَنٍّ اِنْ سَکَتَّ نَطیبُ
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۲۳
اِنّی لَمُسْتَتِرٌ مِنْ عَیْنِ جیرانی
وَ اللهُ یَعْلَمُ إِسْرارِی وَ إِعْلانی
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۲۷
وَ عِنْدَ هُبُوبِ النّاشِراتِ عَلَی الْحِمیٰ
تَمیلُ غُصُونُ الْبانِ لا الْحَجَرُ الصَّلْدُ
سعدی » گلستان » باب دوم در اخلاق درویشان » حکایت شمارهٔ ۳۳
وَ اَفاِنینُ عَلَیْها جُلَّنارْ
عُلِّقَتْ بِالشَّجَرِ الاَخْضَرِ نارْ