گنجور

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » در دیوِ گاو پای و دانایِ دینی

 

فَیَومٌ عَلَینَا وَ یَومٌ لَنَا

وَ یَومٌ نُسَاءُ وَ یَومٌ نُسَرّ

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » در دیوِ گاو پای و دانایِ دینی

 

فَحُبُّ الجَبَانِ النَّفسَ اَورَدَهُ التَّقَی

وَ حُبُّ الشُّجَاعِ العِزِّ اَورَدَهُ الحَربَا

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » در دیوِ گاو پای و دانایِ دینی

 

اِذَا نَحنُ اَدلَجنَا وَ اَنتَ اِمَامُنَا

کَفَی لِمَطَایَانَا بُلُقیَاکَ هَادِیَا

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ پسرِ احولِ میزبان

 

وَ یَکَادُ عِندَ الجَدبِ یَجعَلُ نَفسَهُ

حُبَّ القِریَ حَطَباً عَلَی النّیرانِ

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ پسرِ احولِ میزبان

 

اَدِرهَا وُقِیتَ الدَّائِرَاتِ فَاِنَّهَا

رَحیً طَالَما دَارَت عَلَی الهَمِّ وَ الحَزَن

وَلَستُ اُحِبُّ السُّکرَ اِلَّا لِاَنَّهُ

یُخَدِّرُنِی کَیلَا اُحِسَّ اَذَی المِحَن

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ موش و مار

 

وَ اَصبَحتَ اَخَا حُزنٍ

فَلَا فَارَقَکَ الحُزنُ

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ موش و مار

 

لَو اَنَّ فِی شَرَفِ المَأوَی بُلُوغَ عُلًی

لَم تَبرَحِ الشَّمسُ یَوماً دَارَهَٔ الحَمَلِ

اِنَّ العُلَی حَدَّئَتنِی وَهیِ صَادِقَهٌٔ

فِیمَا تُحَدِّثُ اِنَّ العِزَّ فِی النُّقَلِ

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ موش و مار

 

لَالَکُ کَالجَارِی اِلَی غَایَهٍٔ

حَتَّی اِذَا قَارَبَهَا قَامَا »

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ بزورجمهر با خسرو

 

لَا تَسعَ فِی الاَمرِ حَتَّی تَستَعّدلَهُ

سَعیٌ بِلَاعُدَّهٍٔ قَوسٌ بِلَاوَتَرِ

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » داستانِ بزورجمهر با خسرو

 

تَمَازَجَ مِنهُ الحِلمَ وَ البَأسُ مَثلَمَا

یُمَازَجُ صَوبَ الغَادِیَاتِ عُقَارُ

سعدالدین وراوینی
 

سعدالدین وراوینی » مرزبان‌نامه » باب چهارم » مناظرهٔ دیو گاوپای با دانای دینی

 

هذَاکَ مَرکُوبِی وَ تِلکَ جَنِیبَتِی

بِهِمَا قَطَعتُ مَسَافَهَٔ العُمرِ

سعدالدین وراوینی