چلیپاپرستان رومی گروه

چنانند از او وز سپاهش ستوه

چه بی توشه تنها میان گروه

چو هم خفت نخچیر بردشت و کوه

ز بس کشته کآمد ز هردو گروه

ز خون خاست دریا و از کشته کوه

که از چهر و بالا و فرّ و شکوه

همانند او کس نبد زآن گروه

گرفته نشیمن شکاوند کوه

همی دارد از رنج گیتی ستوه

سمندش بدیدند کز تنگ کوه

بیامد دوان وز دویدن ستوه

وزآن نیزه‌داران ز اول گروه

بیاراست زیبا سپاهی چو کوه

هژیر و گراهون ز زاول گروه

ستادند در قلب هریک چو کوه

ز جنگ آرمیدند هر دو گروه

طلایه همی گشت بر دشت و کوه

وزین زنده پیلان و چندین گروه

یکی لشکر از بهر نام و شکوه

به تو پال و پیلان و هندو گروه

نهاد از کمین سر چو یکپاره کوه

شده شاد مهراج بر تیغ کوه

همی هر زمان نعره زد با گروه

سپهدار گفتا دگر ره ز کوه

همی جویش اندر میان گروه

که تا شد به نزدیک آن برز کوه

که مهراج بود از برش با گروه

ز مهراج و لشکرش و ایران گروه

خروشی برآمد که خور شد ستوه

وز اینروی مهراج بر تیغ کوه

به دیدار ایرانیان با گروه

بگیرید ره بر بهو هم گروه

مدارید از آن تخت و پیلان شکوه

از آوای گرزش همی ریخت کوه

شده چرخ گردان ز گردش ستوه

گریزان سوی بیشه و دشت و کوه

نهادند سرها گروها گروه

سپهدار مهراج و چندین گروه

ستادند نظاره شان گرد کوه