بود کوهی و بوالعجب کوهی

کوه دردی و کان اندوهی

تیغ بر فرق ماه و مهر زده

سنگ بر شیشهٔ سپهر زده

دل سختش به عاشقان در جنگ

[...]

دلم ریشست و حاجت مند مرهم

ترحم، یا رسول الله، ترحم

خدا را، رحم بر احوال من کن

برحمت یک نظر بر حال من کن

فلک گرد از من مسکین برآورد

[...]

جهان یک قطره از دریای عشقست

فلک یک سبزه از صحرای عشقست

مقام عشق بس عالی فتادست

اساسش از خلل خالی فتادست

ز کار عشق بهتر پیشه ای نیست

[...]

ستمگارا، باحسان خو نکردی

همه بد کردی و نیکو نکردی

جفاگاری، مکن، از محسنین باش

چنان تا چند باشی؟ این چنین باش

چو بینی تیره بختی را سیه روز

[...]

بیا، ای چون مگس بر گرد خوانها

دوان چون سگ ببوی استخوانها

بخوردن تا بکی آلوده بودن؟

خوشا! کم خوردن و آسوده بودن

غذای کم شفا انگیز باشد

[...]

الا، ای مست خواب آلود، برخیز!

بغایت دیر کردی، زود برخیز!

چو کردی صرف خواب ایام خود را

مگر در خواب بینی کام خود را

ز بس خود را بخواب افگنده ای تو

[...]