هلالی جغتایی
»
صفات العاشقین
»
بخش ۶ - در التماس رحمت از حضرت رحمة للعالمین صلی الله علیه و آله اجمعین
دلم ریشست و حاجت مند مرهم
ترحم، یا رسول الله، ترحم
خدا را، رحم بر احوال من کن
برحمت یک نظر بر حال من کن
فلک گرد از من مسکین برآورد
وزان مشک مرا کافور گون کرد
بدل شد زین سیاهی و سفیدی
شب عیشم بروز ناامیدی
مرا زین موی کافوری چه حاصل؟
چو ظلمت همچنان باقیست در دل
مرا زنگ دلست این دود آهم
کزو چون موی زنگی روسیاهم
گرم زنگی غلام خویش گویی
شود این روسیاهی سرخ رویی
مرا آخر هلال دیگر انگار
هلالی را بلال دیگر انگار
کیم؟ من از خس و از خار کمتر
وزان هم کمتر و بسیار کمتر
ولی خاک درت گر فیض عامست
عیار ناتمام ما تمامست
چه شد گر بر من افشانی غباری؟
که یابم در دو عالم اعتباری
درین وحشت سرای پیچ در پیچ
همین لطف تو میخواهم، دگر هیچ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر حالتی از درد و اندوه شاعر است که به دعا و درخواست از پیامبر (ص) رو می‌آورد. او از پیامبر می‌خواهد که به حال او رحم کند و دست او را بگیرد. شاعر در مقابل مشکلات زندگی و ناامیدی‌هایش احساس مسکینی می‌کند و با مقایسه شب و روز، به سیاهی و سفیدی اشاره می‌کند که نشان‌دهنده ناامیدی و امید است. او احساس می‌کند که در بطن ناامیدی، حتی زیبایی‌ها هم بی‌فایده هستند و دلش پر از غم و اندوه است. در نهایت، شاعر فقط به دنبال لطف و رحمت الهی است تا در این دنیای پر آشوب به آرامش برسد.
هوش مصنوعی: دل من شکسته و نیازمند مرهمی از رحمت است، ای پیامبر خدا، بر من رحمت کن.
هوش مصنوعی: ای خدا، بر حال من رحم کن و با یک نگاه محبت‌آمیز به وضعیت من توجه کن.
هوش مصنوعی: آسمان از روی من بیچاره دور شد و از روی من، مشک را مانند کافور سفید کرد.
هوش مصنوعی: از رنگ‌های سیاه و سفید شب، روزی خوشی و شادی‌ام به ناامیدی تبدیل شد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که چه فایده‌ای دارد اگر ظاهر را زیبا کنیم و موهایی خوشبو داشته باشیم، در حالی که درون انسان همچنان پر از تاریکی و مشکلات باشد. به عبارت دیگر، زیبایی ظاهری بدون تحول در باطن، بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر غم و اندوهی که دارم، مانند زنگار آتش گرفته است و این دود آهم شبیه به موهای زنگ‌زده‌ام است.
هوش مصنوعی: اگر در پیروزی و موفقیت کسی را همچون غلام خود بگویی، آن وقت این رسوایی به سرخی رنگش می‌نشیند.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که هنگام دیدن هلال دیگر، گویی که هلال دیگری را می‌بینم؛ بنابراین، احساس می‌کنم که یک حالتی تازه یا تغییر در وجودم رخ داده است.
هوش مصنوعی: من کیستم؟ من از چمن و خار هم کمترم و حتی از آنها هم ناچیزتر و بسیار پایین‌تر.
هوش مصنوعی: اگرچه ما ناتوان و ناقص هستیم، اما اگر خاک درگاه تو نعمت و فیض همگانی باشد، ما به کمال خواهیم رسید.
هوش مصنوعی: چه اشکالی دارد اگر بر من گردی بپاشی؟ تا در دو جهان به من اعتباری ببخشد.
هوش مصنوعی: در این مکان سرد و سردرگم، تنها به محبت تو نیاز دارم و خواسته‌ای دیگر ندارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.