صورتی پیدا کند بر یاد او

جذب صورت آردت در گفت و گو

کاسه‌ها دان این صور را واندرو

آنچ حق ریزد بدان گیرد علو

راحتم این بود از آواز او

هدیه آوردم به شکر آن مرد کو

ای عجب اینست او یا آن بگو

که بماندم اندرین مشکل عمو

این اگر گربه‌ست پس آن گوشت کو

ور بود این گوشت گربه کو بجو

پس ترا خود هوش کو یا عقل کو

تا خوری می ای تو دانش را عدو

رفت پیش میر و گفتش باده کو

ماجرا را گفت یک یک پیش او

زن بیامد بر گمان آنک شو

سوی در خفتست و آن سو آن عمو

تا چو وا گردد بلای سخت‌رو

پیش حق گوید به صدگون شکر او

فکر در سینه در آید نو به نو

خند خندان پیش او تو باز رو

گفت دختر را کزین داماد نو

خویشتن پرهیز کن حامل مشو

حامله شد ناگهان دختر ازو

چون بود هر دو جوان خاتون و شو

گشت بالغ داد دختر را به شو

شو نبود اندر کفائت کفو او

گفت من گفتم که سوی او مرو

تو پذیرای منی او مشو

دستها بسته همی‌خایید او

از سر استیز صوفی را گلو

کار ترکانست نه ترکان برو

جای ترکان هست خانه خانه شو

قصد آن مه کرد اندر خیمه او

عقل کو و از خلیفه خوف کو

آن بت شیرین‌لقای ماه‌رو

در عجب در ماند از مردی او

داد سوگندش کای خورشیدرو

با خلیفه زینچ شد رمزی مگو

هیچ ساکن می‌نشد آن خنده زو

پس خلیفه طیره گشت و تندخو