وز آن سو که اشکش بشد همچنین

بپردازم اکنون سراسر زمین

گرم بی‌هنر یافتی روز کین

تو دانی کنون بازم از پس ببین

ز پاسخ به پیش جهان‌آفرین

چه گویم چرا بازگشتم ز کین

نهم آنک گفتی مبارز گزین

که با من بگردد بر این دشت کین

چو از تور و سلم اندر آمد زمین

سراسر بگسترد بیداد و کین

از آن خون هفتاد پور گزین

نیارامدش یک زمان دل ز کین

که کیخسرو آمد ز توران زمین

به ایران و با ما بگسترد کین

چو کیخسرو آید ز ایران به کین

بدو بازگردد سراسر زمین

که در شهر ایران بگسترد کین

بگشت از ره داد و آیین و دین

دو سالار گفتند اگر همچنین

بداریم گردان بر این دشت کین

که زو کین هفتاد پور گزین

بخواهم به زور جهان‌آفرین

بر آن نامداران گرفت آفرین

که ای نره شیران ایران زمین

همی خواست کو را رباید ز زین

نگونسار از اسب افگند بر زمین

همه گستهم را کنید آفرین

شب و روز باشید بر پشت زین

که از نعل اسبان تو گفتی زمین

بپوشد همی چادر آهنین

به سالار بر خواندند آفرین

که ای نامور پهلوان زمین

بر او سر به سر خواندند آفرین

که چون تو کسی نیست پر داد و دین

به تنها من و تو بر این دشت کین

بگردیم و کین‌آوران همچنین

میان بسته هر دو سپهبد به کین

چه از پادشاهی چه از بهر دین

چنان خواست یزدان جان‌آفرین

که گفتی گرفت آن گوان را زمین