گزینِ شاه و دستور و برادر

به گنج و خواسته قارون دیگر

پس آنگه چون زنان پوشید چادر

به پیش ویس بانو شد بر استر

چهل جنگی همه گرد دلاور

کشیده چون زنان در روی چادر

برآمد لشکر گردون ز خاور

چنان کامد ز تاریکی سکندر

سبک رامین سپر افگند بر سر

یکی نیمه سپر بفگند خنجر

اگرچه داد وی را گنج و گوهر

ندادش تا ازو نستد برادر

همی گفت آوخ ای فرخ برادر

مرا با جان و با دیده برابر

اگر یابم هزاران زر و گوهر

کجا یابم دگر چون تو برادر

به سان خطبه خوانی بود خنجر

که او را مغز گردان بود منبر

پس آنگه گرد کرد از مرو یکسر

به زودی هر چه اشتر بود و استر

از آدم تا به اکنون شاه بی‌مر

کجا بودند شاه هفت کشور

جهان یکباره گرد آمد بَرو بر

نه بر رامین که بر دینار بی‌مر

به دست آورد گنج من سراسر

منم مفلس کنون و او توانگر

به کار بلعجب ماند سراسر

درونش دیگر و بیرونش دیگر

گهی ماند بدان مرد کمان‌ور

که باشد پیش او در، تیر بی‌مر

نشسته شاه با گردان کشور

برآمد ناگهان بانگی ز لشکر

به دست اندریکی خشت سیه پر

بسی بدخواه را کرده سیه در

بزرگان پیش او رفتند یکسر

به دیهیمش برافشاندند گوهر

دو پیل مست و دو شیر دلاور

به گوهر ویس بانو را برادر

فرازش ابر دود مشک و عنبر

و زو بارنده سیم و زر و گوهر