داشت پور سبکتگین دو غلام

گلرخ و لاله روی و سرو خرام

هر دو در پله بها همسنگ

هر دو در حله صفا یکرنگ

با یکی بود شاه را نظری

[...]

به تعوذ چو پاک کردی راه

متوسل شدی به بسم الله

وقت آن شد که شاهد لاریب

بر تو جولان کند ز حجله غیب

بینی آن شاهد نگارین را

[...]

آن مخنث به بام همسایه

رفت از همت فرومایه

پا فرو شد به روزنش ناگاه

داشت روزن به سوی منظر راه

چون به منظر فتاد و خاست ز جای

[...]

چون سلامان را شد اسباب جمال

از بلاغت جمع در حد کمال

سرو نازش تازگی را سر گرفت

باغ لطفش رونق دیگر گرفت

نارسیده میوه ای بود از نخست

[...]

گلبن جان را که به گل کاشتند

آرزوی غنچه دل داشتند

چون ز گل آن گلبن تر سر کشید

غنچه نو رسته دل بردمید

درج در آن غنچه چو اوراق گل

[...]

به نام آن که نامش حرز جانهاست

ثنایش جوهر تیغ زبانهاست

زبان در کام کام از نام او یافت

نم از سرچشمه انعام او یافت

خرد را زو نموده دمبدم روی

[...]

دلا تا کی درین کاخ مجازی

کنی مانند طفلان خاک بازی

تویی آن دست پرور مرغ گستاخ

که بودت آشیان بیرون ازین کاخ

چرا زان آشیان بیگانه گشتی

[...]

صبح ازل به خامه زرین آفتاب

بر لوح سیم چرخ نوشتند این خطاب

کین سبز خشت مدرسه زرنگار نیست

جز بهر هر هنر طلب دانش کتاب

بتراش حرفهای جهالت ز دل که هست

[...]

حبذا منزلی که چرخ برین

به تماشای اوست رو به زمین

می گشاید به دیدنش شبها

ز اختران چشمهای عالم بین

دورها شد که با هزاران چشم

[...]

سقاک الله ای دیار

که از دور روزگار

تهی مانده ای ز یار

من و جان بی قرار

به گرد تو اشکبار

[...]