در این فکرم که با خود همدمی ز اهل وفا یابم

ولی چون خود پریشان روزگاری من کجا یابم

نمی بینم کسی غیر از علی بن ابی طالب

امام عرصه دنیا هژبر بیشه هیجا

چراغ یثرب و بطحا امام مشرق و مغرب

با حکام و دلایل حکم قرآن را تویی مثبت

بایجاب خلایق رسم ایمان را تویی موجب

[...]

چو مد الف بر سر آدمی

جمالش مصحف اسرار بیچون

نخستین حرف بروی سوره ی نون

چه باشد وسمه بر آن ابروی شنگ

بر او از گونه قوس قزح رنگ

[...]

ترسم آنجا که حدیث رخ نیکو گذرد

گه بتقریب مبادا سخن او گذرد

ای خوش آندم که تو در دیده نشیمن کردی

گفتمت جان بجان کن، بدل من کردی

فکن ای بخت یکره استخوانم زیر دیوارش

[...]

عاقبت کرد از غمت سرگشته دوران مرا

آنچنان گشتم ضعیف از محنت دوران که نیست

دیگر از درد جدایی طاقت افغان مرا

مشکل شبهای هجران گر بماند این چنین

دولت وصل تو کی روزی شود، آسان مرا

[...]

فتنه با خالهاش گشت ای دل

می مغانه که مرد افکن است و توبه شکن

چنان بدور تو از شیخ و شاب برده شعور

که زاهدان سحرخیز بر نمی خیزند

وزآمدنش بگلستان داد نوید

گشتند درختان ز شکوفه همه چشم

در کوچه انتظار کردند سفید

هر چند که دل بوصل شادان کردیم

دیدیم که خاطرت پریشان کردیم

[...]

چه سود از حرف رندی مشرب رندانه می باید

ای خوش آن شبها که با افسانه میلی داشتی

درد دل میگفتم و افسانه می پنداشتی

عاقبت بملازمت حاکم گیلان دست بر سینه

قد بر افراز که کوته شود این افسانه

مشکل حکایتی است که گفتن نمیتوان

برجان و دلم همیشه بیداد از تو

فریاد ز بیداد تو و داد از تو

فریاد ز تو، هزار فریاد از تو

دردا که گل امیدم از باغ مراد

هرگز بمراد دل غمگین نگشاد

افسوس ز هجر یار جانی افسوس

همه دانند کاز بیداد آن پیمان گسل گویم

من بیچاره را ایشوخ جان از تن برآوردی

بخود واصل نکردی جان من، از من برآوردی

ز آه و ناله ی دلها دلم اندوهگین دارد

دل من خرمن درد است و صد دل خوشه چین دارد

[...]

ستاره وار بسی دیده در کمین من است

نمیدانم چرا با عاشق خود یار ننشیند

ز جور طعنه اغیار یا از عار ننشیند

صبوحی کرده مست آمد بپرسش عاشق خود را

پیش ما رسم بیوفایی نیست

دیرگاهی است تا انیس منی

محرم و همدم و جلیس منی

گنه توست دور میگردی

دور از ما صبور میگردی

[...]

در آن وادی که من سر مینهم مجنون قدم ننهاد

ز عشق صادق اگر دست من شکست چه باک

کسی که عاشق صادق بود چنین باشد

پی ثبوت مرا احتیاج بینه نیست

بهتر از گوشه میخانه ندیدم جایی

یا رب آن منزلتم بخش که از حسن قبول

بر من بی هنر افتد نظر دانایی

خوبان نظری بر دل غمناک نکردند

تا سینه ام از تیغ، جفا، چاک نکردند

[...]

یاری اغیار و اغیاری یارم می کشد

این است به بین آفت دین و دلم اینست

مقصود و مراد دل بیحاصلم اینست

ای همنفسان میدهم امروز نشانی

پس از قرنی سرگردون شکستی

اگر بد کنش مرد بد روزگار

بگردون گردان رسد زهره وار

زمانه ز گردون بزیر آردش

کاز آن تا فلک بود یک نعره وار

سپهر منقش پلنگی در ا و

چو البرز پاره سنگی در او

مثل گر کسی را در اوره بدی

بجان از ستم های دوران رسیدم

رسیدم بجان تا بجانان رسیدم

در رخت آنها که حیران نیستند

نقش دیوارند، انسان نیستند

ای خوش آنساعت که در کوی تو منزل داشتم

صد مراد از دیدن روی تو حاصل داشتم

داشتم در دل ز عشقت آتشی پنهان چو شمع

بر زبان آوردم آخر آنچه در دل داشتم

صرف راه تو چه سازم که به از جان باشد

[...]