گنجور

 
سام میرزا صفوی

از تربت خراسان است و خط نستعلیق را خوب مینوشت در نقاری و زرفشانی در استخوان استاد بود . در سازها عود و شتر غو را بنوعی می نواخت که باعتقاد من کسی به از او ننواخته، بسیار خلیق و درویش نهاد بود، و در عمل عروض و معما طبعش خوب و ذوقش مرغوب بود. این دو مطلع از اوست :

بجان از ستم های دوران رسیدم

رسیدم بجان تا بجانان رسیدم

در رخت آنها که حیران نیستند

نقش دیوارند، انسان نیستند

در شهور سنه اربع و اربعین و تسعمایه در تبریز فوت شد.