گنجور

 
سام میرزا صفوی

داماد شیخ زاده ی مذکور است و از اقربای اقرب او . سلیقه اش در شعر و انشاء عدیم المثال بود همواره اوقات خود را به نیل امانی و آمال صرف مینمود این مطلع از او ثبت افتاد:

چه سود از حرف رندی مشرب رندانه می باید

ای خوش آن شبها که با افسانه میلی داشتی

درد دل میگفتم و افسانه می پنداشتی

عاقبت بملازمت حاکم گیلان دست بر سینه