به روزگار از این درد صعب تر نبود

که نزد خلق عزیزی اگر ذلیل شود

ولی مصیبت اینجاست کان ذلیل، حقیر

فتد به بستر بیماری و علیل شود

هزار مرتبه باشد ز زندگی خوشتر

[...]

دختری روی همچو ماهی داشت

مادر او به شو، نمی دادش

چندگاهی نمود صبر آخر

به فلک رفت، بانگ فریادش

پسری را به پیش خویش بخواند

[...]

یک دمی بیدار شو، از خواب ناز

ای که روز و شب، به خواب غفلتی!

مهلتت یک عمر داد ندای عزیز!

از اجل، دیگر نیابی مهلتی

تا که داری فرصتی، در توبه کوش

[...]

ای که آسوده خفته ای شب و روز

زیر این طاق لاجوردی رنگ

چشم خود باز کن، که اینجا نیست

هیچ کس را مجال مکث و درنگ

بایدت رفت و زین سرای فراخ

[...]

کسی را گر به بینی درخرابات

مگو این زاهد و پرهیزگار است

وگر خمار را بینی به مسجد

مگو این فاسق است و باده خوار است

تو را از باطن مردم خبر نیست

[...]

ای که در جهان، طالب حقی!

رو تو پیشه کن، تقوی و ورع

چند چون گدا، پیش این و آن

بهر سیم و زر، می کشی جزع

این سخن در است قول مصطفی است

[...]

زر سرخ مسکوک کامل عیار

بود قفل هر مشکلی را کلید

به زر می توان کار دنیا بساخت

به زر می توان آخرت را خرید

سزاوار باشد بزرگی و جاه

[...]

سر و سیم اندام من، آن غیرت ماه تمام

آمد از کاشانه بیرون با دو زلفی پر زتاب

آسمانی رنگ دیدم در برش رنگین قبا

این سخن شد راست کاندر آسمان است آفتاب

گفتمش جانا! به وصلت می رسم ایا شبی؟

[...]

دولت دنیا دو روزی بیش نیست

دل بر این دنیا مبند ار عاقلی

پای بست دولت دنیا شدن

جز پشیمانی ندارد حاصلی

تا که دستت می رسد ای نیک مرد!

[...]

زاهد که بود به زهد، مشهور

زهدش همه فسق و نوش نیش است

بیچاره ز زهد خشک و تلبیس

پیوسته فکنده سر به پیش است

زنهار مخور فریب او را

[...]