|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت به فردی که در جستجوی حقیقت است، توصیه می‌کند که تقوا و پرهیزگاری را پیشه کند. شاعر به او یادآوری می‌کند که چرا باید مانند گدایان برای مال و ثروت دیگران التماس کند. در نهایت، به نقل از پیامبر اسلام (مصطفی) اشاره می‌کند که عزت در قناعت است و خفت در طمع و وابستگی به دیگران.
هوش مصنوعی: ای کسی که در این دنیا به دنبال حقیقت هستی! تقوا و دوری از گناه را در زندگی‌ات سرلوحه قرار بده.
هوش مصنوعی: چند بار باید مثل یک گدا خودت را به زحمت بیندازی و برای پول و ثروت جلو دیگران خود را به ذلت بیندازی؟
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که کسی که به رضایت و قناعت دست یابد، از عزت و سربلندی برخوردار است، ولی کسی که به طمع و آز می‌پردازد، دچار ذلت و خفت می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.