دین‌ خلقی‌ تا دهد شیطان به‌ باد

در میان آورد علم‌ اجتهاد

اجتهادی کاوّلین‌ بار آن حسود

خود به‌ ترک سجدة آدم نمود

ور نه‌ علم‌ دین‌ مقام دید بود

[...]

آری از این‌ گریه‌ دل روشن‌ شود

روشنی‌ چشم‌ هم‌ از دل بود

روشنی‌ دل ز اشک‌ دیده است‌

کی‌ کسی‌ بی‌ گریه‌ نوری دیده است‌

خاصه‌ آن گریه‌ که‌ بر شاه دل است‌

[...]

الَّذِینَ یَنقُضُون افسانه نیست

باده پیما کو که در میخانه نیست

بعد میثاق آنکه نقض عهد کرد

زهر در ساغر به جای شهد کرد

امر حق را کز پی پیوند بود

[...]

یا ندیدی آن کسان بیشمار

که برون رفتند از دار و دیار

الفها بودند چون با ران و برگ

خارج از مسکن شدند از بیم مرگ

بوده اند آن قوم ز اسرائیلیان

[...]

حق ندارد دوست بر وجه عیان

جز به ظلمی سوء گفتار از کسان

کرده باشد گر کسی بر کس ستم

شاید او را گر گشاید لب به ذم

تا که خلق از حال او آگه شوند

[...]

ابتداء سازم به نام آن خدا

کوست بخشاینده و صاحب عطا

هم غنیمت ها رساند بر عباد

بی ز حرمت در قتال و در جهاد

هم مؤاخذ نیست کس در اخذ آن

[...]

بازگشتِ جمله بر وی از شماست

وعده حق بر شما حق است و راست

خلق را اول نمود ایجاد و باز

زنده سازد بعد مردن کارساز

مؤمنان را تا جزاء اندر محل

[...]

رام کرد او بر شما هم در زمین

چیزهای مختلف بس دلنشین

مختلف از حیثشکل و طبع و لون

لازم آمد جمله در ایجاد کون

در هر آن یک صنع حق باشد پدید

[...]